Περιοδικό || Ποίηση: Άκρων - ΑΚ

ΑΚ

Δάκρυ, πες το, ή βροχή.
Ανάλογα με το ποιο πρόσωπο
απ' αυτά που αγαπάς
κι απ' αυτά που φοριούνται
κλαίει.

Σώμα;
Μόνο ένα;
Σώματα να δεις να έρχονται
και να σ' αφήνουν ανέπαφο,
αδιόρατο κι αδιαφανή.
Για λίγα μόνο η πόρθηση,
η όψη και το διαφανές
να περάσει διαμέσου
σαν φως.

Τι ειρωνεία...
Λες "υπάρχει και πιο απλό και πιο σημαντικό
απ' όπως λες, για να τα λες!"
κι όμως εκεί συμφωνούμε:
δεν έχω πιο απλό
απ' αυτό το τόσο σύνθετό σου!

Reviews:

Δημοσίευση σχολίου

Καλλιτεχνείο © 2014 - Designed by Templateism, Distributed By Blogger Templates | Templatelib

Contact us

Από το Blogger.